In het kader van scheuren in je Strada...

....de achterwielophangingbevestigingsplaatscheur. 

Kreeg een beetje déjà vu! Maandagmorgen vroeg stond ik opeens stil. Het achterwiel scheef in de kast. Een kwartier (fietsen) van huis, een uur (lopen) terug. *((&*%(&(^
8400 km heeft 'ie het volgehouden. Achteraf denk ik dat ik 'm heb hóren kraken tijdens het rijden, want de kraak waarvan ik dacht dat 'ie bij mijn pedalen vandaan kwam, was vandaag (na de reparatie) ook weg.

Gelukkig snel een andere bevestigingsplaat gekregen van Velomobiel.nl. Het demonteren ging wat lastig. Er moet er altijd één moeilijk doen blijkbaar.

De nieuwe - verstevigde - bevestigingsplaat links, de oude rechts.

De schade aan het oude oog komt door het uitboren van één van de bouten.

Tadaaaaaaa... (twee en een half uur later...)

De fiets voelt weer lekker 'stijf' na de reparatie. Blijkbaar heb ik ook wel wat gemerkt aan de fiets voordat de breuk helemaal door was. Jammer dat ik het niet op tijd doorhad.

Zoals altijd...

...later meer!

Scheuren in je Strada.

Wie had dat gedacht; van Lekker scheuren in je Strada, naar Schéuren in je Strada! (c) Jurren

Een half jaartje na de gescheurde arm van de achterwielophanging, heeft de T-haak het begeven. Het eerste teken was een infrequente 'tik' uit het achteronder, die langzaamaan steeds vaker voorkwam, tot het een 'tik' en gekraak werd in het ritme van het rondgaan van de pedalen. Na heel veel gezoek vond ik uiteindelijk een scheurtje in de T-haak, je ziet hem hier op de foto zitten net naast het opstaande deel van T-haak.

Hij heeft het nét geen 20.000km uitgehouden...

Happy :-)

Ik ben weer blij!

De achterbrug is gerepareerd & verstevigd, ik kan weer fietsen!

Zoals altijd...
...later meer!

Sad :-(

I Has a sad now :-(

Eigen Karma eerst

Na de lekke band van gisteren (overigens de eerste lekke band van Strada 202 ever...) heb ik vandaag maar een paar nieuwe banden gemonteerd.

Ik had al een tijdje (weken) nieuwe banden liggen en hoewel vervanging na 8000  km nog niet echt nodig is, heb ik ze er toch maar onder gezet zodat ze niet meer zo in de weg liggen in de huiskamer.

Op de foto een nieuwe band (op de velg) en de twee oude banden er bovenop. Ik zeg het maar even welke nieuw is en welke oud, want eigenlijk is er nog helemaal niets te zien aan de oude banden. Zelfs het profiel is nauwelijks lager bij de oude dan bij de nieuwe!

De oorzaak van de lekke band van gisteren zal wel altijd een mysterie blijven. Geen idee waar het aan lag; ik heb de band grondig onderzocht maar kon geen steentje of andere scherpe indringer vinden ter hoogte van het lek. Nu ja, niet alles is altijd verklaarbaar.

Zoals altijd...
...Later meer!

Karma

Karma heeft een incubatietijd van 5 maanden. Weet ik nu.

Slechts één persoon nam de moeite te informeren of "Alles Goed?" was. Een scooter-rijder nog wel. Moet mijn vooroordelen misschien maar eens heroverwegen.


Zoals altijd...
...Later meer!

Als de gesmeerde bliksem!

Als de gesmeerde bliksem, zó lekker ging het vanmorgen met Strada 202 :-) Ik heb hem van het weekeinde dan ook extra extra verwend. 

Ik ben niet zo van het onderhoud, maar een 'boenk' in het vooronder tijdens het remmen noopte mij daar toch maar eens een blik te werken. Het bleek de sleurstang te zijn van het rechter wiel. (Geen idee hoe je dat hoort te noemen, maar in een vliegtuig zou het de 'RH main landing gear drag stay' geweest zijn...). De moer van het kogelkopje zat niet stevig vast, en dat gaf dus een 'boenk' op het moment dat ik in de remhendel kneep.

Het gaat om stangetje A op dit plaatje van VMQuest78.

Van de gelegenheid gebruik makend heb ik meteen maar alle (nu ja, veel) van de bouten en moeren nagekeken en een stukje strakker gezet daar waar nodig en de ketting gesmeerd.

Ook meteen de banden maar eens netjes op spanning gezet (5 Bar) en de achterdemper (7 Bar) . Was eigenlijk de eerste keer dat ik daar naar gekeken heb sinds de aanschaf van deze fiets.

Elmi maakte me er (een tijdje geleden alweer) attent op dat mijn remlicht soms onterecht aan gaat. Dat blijkt aan de remlicht schakelaar te liggen. De hendel van de microswitch werkt zich in de gleuf in de rem hendel die eigenlijk voor de kabel bestemd is. Ik heb een beetje zitten frutten aan die schakelaar, en hoop dat het nu ook verholpen is.

En zo reed ik vanmorgen met een zonnige terugrit in het vooruitzicht dus prinsheerlijk naar kantoor, met de - in ieder geval tussen mijn oren - heerlijk soepel rijdende Strada 202 :-)

Bij de Ouderkerkerplas tikte het klokje vrolijk de 3000e kilometer weg, terwijl de zon zich langzaam aan de horizon begon te tonen. 

Life is beautiful!


Zoals altijd...
...later meer!

Stalling verherverbouwen.

Het wordt weer bijna winter; we zitten nu qua weer al in de blessuretijd van de zomer. Mooie gelegenheid om de stalling een beetje aan te passen. Het belangrijkste is om het houten dak te beschermen tegen de elementen. Dat klusje heb ik maar 4 jaar uitgesteld (JaJa...) en het is nu toch echt tijd.

Ik heb meteen de hoge kant van het dak een paar centimeter hoger gemaakt, zodat het water beter van het dak stromen kan. Hoop dat hij er zo weer een paar jaar tegen kan.

Een ander klusje dat ik al 4 jaar uitstel is het ingraven van een verankering voor het slot. Dus die klus heb ik vandaag ook aangepakt. 

Ik heb twee keitjes doorboord en uit de bestrating gelicht. De ruimte eronder uitgegraven en gevuld met cement. Vervolgens een (gesloten) beugelslot en de keitjes met enige overtuigingskracht in de cementslurrie geduwd. Was eigenlijk een klusje van niks en had ik vier jaar geleden, bij het bouwen van de stalling, meteen moeten doen. 

Het resultaat is een stevige stalen beugel die laag genoeg is om niet in de weg te zitten bij het inrijden van de stalling, en precies naast het achterwiel uit komt als de Strada geheel op zijn plek staat.

Afijn. Strada 202 staat nu in ieder geval goed verankerd in de stalling.

Zoals altijd... later meer!

En toen was het donker.

Ik heb jaren met een reserveaccu rondgereden voor het geval dat m'n verlichtingsaccu er mee zou stoppen. Maar na jaren vrijwel nutteloos heen en weer gesleep heb ik hem op een gegeven moment maar thuis gelaten.

Daar moest in aan denken, toen ik de eerste woon-werkrit met Strada 202 aflegde.

 
De verlichting deed het onderweg al niet al te florissant, maar halverwege de rit schee die er helemaal mee uit. Gelukkig had ik mijn helmlamp nog! Hoe kan dat nou weer, ik had de accu toch netjes geladen met de nieuwe Voltcraft lader van Velomobiel.nl? What can go wrong!

Nu ja, genoeg blijkbaar. Bij nadere beschouwing geeft de lader wel een groen lampje na 6 uur laden, maar heeft deze in werkelijkheid geen druppel elektriciteit in de accu gestopt. De spanning van de 12 Volt accu na het laden is maar 10,6 Volt.

Ik ben niet zo van de "breng maar terug" generatie, ik ben meer van de "schroef hem open en kijk wat er scheef zit" generatie. Gelukkig is "wat er scheef zit" bij deze lader vrij duidelijk; Midden links op de printplaat van de acculader zit een stukje waar de soldeerchinees duidelijk niet erg zijn best heeft gedaan; een spoeltje maakt geen contact met het (weggevreten?) spoor op de printplaat. Slordig, maar repareren neemt minder tijd en moeite dan met de lader terug naar Dronten.

Na de reparatie wordt de lader ook warm tijdens het laden (duh...) en heb ik geen problemen meer met de verlichting.

Zoals altijd,
Later...Meer

Nieuwe cranck and tandwielen voor trike.

Ik erger me al een tijdje aan de crancks en tandwielen van mijn trike. De crancks zijn geen 'setje' (want een van staal en een van aluminium) en het voorblad begint ook al aardig te roesten door het gebrek een droge stalling.

Maar daar heb ik nu dus een oplossing voor. Van de week een nieuw cranckstel er op laten zetten bij de lokale fietsenhandel :-) De kosten vielen me mee, dus ik heb er ook meteen maar een paar nieuwe pedalen bij laten doen. Geen SPD pedalen meer, maar gewoon platform pedalen. Ik geloof niet dat ik ooit SPD schoenen aangehad heb op de trike - ik gebruik hem eigenlijk uitsluitend voor korte ritjes in en om de stad.

Dat ziet er toch een stuk beter uit dan het oude setje:

En ik heb er meteen een beschermrand op zitten. Ik ben er wel content mee :-)




Zoals altijd... later meer!

Om meteen maar bij het einde te beginnen, ik fiets weer! Vanmorgen heerlijk kraakvrij van Almere naar Schiphol gefietst :-)

Op de foto hier links de ge-ver-her-gemonteerde crank. De crank-as bout op advies van Velomobiel.nl met heel veel kracht en een likje borgmiddel gemonteerd. Ik ga er van uit dat hij er niet meer uit gaat vallen nu :-D



Dit was dus de situatie die ik een week geleden aantrof; de linker crank niet heel zeker meer verbonden met de crank-as.

De crank-as bout bleek wederom verdwenen {zucht}. Blijkbaar niet goed vast gezet vorig jaar. Balen, want nu kan ik niet meer fietsen - de crank loopt makkelijk van de crank-as af.

Reparatie-poging #1 strandde op een te dikke asbout - er zijn blijkbaar twee uitvoeringen, en ik had de andere (dunnere) bout nodig.

Toen de juiste bout eenmaal beschikbaar was, was het verder een eitje. Bout monteren met wat borgmiddel en flink aandraaien :-)

Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om de krakende pedalen te vervangen door nieuwe. Deze niet vastgelijmd, maar juist met anti seize compound bevestigd.

Dus vanmorgen geheel kraakvrij naar kantoor gefietst :-) En op kantoor met m'n nieuwe badslippers onder de douche. Heerlijk! 

Zoals altijd...
...later meer!

Frisjes.

Het was vanmorgen wat Frisjes; <3°C. Met windkracht 2 is dat een gevoelstemperatuur van.. nu ja, nog steeds niet zo heel koud. Maar hoog tijd om m’n neopreen overschoenen en handschoenen weer uit het vet te halen. Ik ben een watje, jaja. Maar wél een warm watje!

Vorige week een heerlijk ritje van Dronten naar Almere gereden. In het donker, langs de Lage Vaart. Strada48 was een weekeindje wezen slapen bij de vriendelijke heren van Velomobiel.nl. Daar hebben ze het laminaat van de achterwielophanging verstevigd en wat kleine reparaties uitgevoerd. Het resultaat is een heerlijk soepel rijdende Strada :-)

Dit is de gereden route. 

Ik was op de smalle paadjes in het donkere bos maar wát blij met m'n 4 koplampen.

Maar het was het waard.

Dit is de wielophanging vóór de versteviging...

...en dit erna.

Een wereld van verschil! De verbinding is een stuk stijver geworden.
(voor de oplettende kijker; het is inderdaad twee keer dezelfde foto)

Het grote verschil zit 'm natuurlijk in de achterkant. Daar is het nieuw aangebrachte stukje doek te zien; de vier bouteinden corresponderen met de 4 bouten in de beugel aan de andere kant:

Over stijver gesproken...

Ik heb ook nog even proef mogen zitten in de Strada-DF. Wát een leuke fiets! En ik pas er nét in!!!





Zoals altijd....

...later meer!

Prima Service De Haan Wielersport

Ik dácht dus last te hebben van een krakend pedaal in de Strada. En dat heb ik ook. Alleen was het pedaal niet het enige dat kraakt in de Strada.


 
Dat bleek toen vanmiddag de trapper van de trapas viel. De trapasbout bleek (waarschijnlijk al enige tijd) verdwenen.

Afijn; na hulp van Theo voorzichtig van Schiphol naar De Haan Wielersport in Ouderkerk gefiets. En daar ben ik prima geholpen met het materiaal en het lenen van de benodigde dikke inbussleutel. Prima Service!

Wat ook bleek, is dat ik een fietsenmaker van niks ben. Ik hab van de week nota bene twee keer m'n Strada op z'n kant gehad om te onderzoeken wat er nu zo kraakt. Had die trapper wel zien zitten met dat boutgat, maar ik dacht "oh, da's zeker een hollow-tec as". Maar daar had dus een asbout moeten zitten.

Afijn; op de weg terug kruiste een gele Quest ons pad (bij Hakelaarsbrug). Hij had een heel opvallende belettering... die ik mij niet meer kan herinneren. We fietsten nog een stukje parallel tot het viaduct van de A6.

Lekker informatief artikel zo ;-)

Later... meer!

Trike verlichtingsperikelen 2

Eerder schreef ik al over de Trike verlichtingsperikelen.

De verlichting op het rechterwiel is vervangen, maar de verlichting van het linkerwiel liet nog even op zicht wachten.

Vandaag had ik wat tijd over en heb ook de verlichting aan de andere zijde aangepakt. De opzet is natuurlijk gelijk aan die van het eerste licht, maar complicerende factor is de steun voor de spiegel/ fietsomputer. Vandaar dat ik deze verlichtingsarmatuur in twee delen gemaakt en die met elkaar verbonden heb met een stukje draad voor de broodnodige electronen.

Ter vergelijking: Dit is een close-up van de verlichting rechts: 

Het doorzichtige spul is Epoxy (Araldite).

Vooraan twee witte 5mm LEDs in serie met een 100 ohm weerstand, achteraan twee rode 5mm LEDs in serie met een 220 Ohm weerstand. De lamp zit aangesloten met een T-connector op de 7,2V LiIon accu.

 


De foto geheel bovenaan toont een product van een lollige verkeersbordenbekladderaar in Haarlem (Warmoestraat).


Later.... meer!