Meanwhile, in a galaxy far, far away...
vrijdag 10 oktober 2014
Strada 48
Strada 48 is helaas gehavend uit de strijd gekomen, en fietsen met een open trike is ook niet je dat, dus wat te doen?
Ik kocht Strada 48 in september 2010. Hij is op de dag van de aanrijding dus bijna 4 jaar. In die 4 jaar heb ik er 28.540 km mee gereden. Dat is iets meer dan de helft van mijn woon-werkverkeer in die periode. De Strada is dus redelijk intensief gebruikt.
Ik heb er vrij weinig onderhoud aan gehad de afgelopen 4 jaar. Elke 7000 km nieuwe voorbanden, elke 14.000 km een nieuwe achterband en een enkel setje binnenbanden. Een achterplaat voor het linker- of rechterwiel, een paar pedalen, remkabels, en dat was het wel zo'n beetje.
Ik heb aan de Strada ook wat verbouwd.
Eigenlijk is de Strada dus op hoofdlijnen in originele staat gebleven en alleen op details aangepast.
Wat voor onderhoud verwacht ik binnenkort? Niet veel. Ik schat dat het niet lang meer duurt voor ik de aandrijfonderdelen moet vervangen:
De verzekering van de tegenpartij heeft zonder morren de door Velomobiel geoffreerde reparatie vergoed. Als ik alleen kijk naar de kosten, is de beste oplossing om de Strada gewoon te laten repareren en eventueel meteen de slijtende delen te laten vervangen. Dan kan ik er weer voor jaren tegen. Reparatie is de verstandige keuze, zeker als je bedenkt dat de reparatie ongeveer 3 weken duurt en een nieuwe Strada een levertijd van rond 4 maanden heeft.
MAAR.
Er staat een mooie Strada in voorraad bij Velomobiel.nl
En hij heeft bijna alles wat ik wens:
Ik zou alleen graag een dubbele koplamp hebben. Maar een enkele is ook acceptabel.
De moderne Strada heeft wat verbeteringen aan het frame voor en achter, en heeft wat verstevigingen in de romp. Deze moeten het vervormen van de romp tegengaan. Dat scheelt verlies van trapenergie en scheuren in je frame.
En hij is nieuw.
En hij is Aqua-Blauw (turquoise officieel) en heeft een mooi nummer: 202...
Dus dan is de keuze toch snel gemaakt...
Zoals altijd... later meer!
Ik kocht Strada 48 in september 2010. Hij is op de dag van de aanrijding dus bijna 4 jaar. In die 4 jaar heb ik er 28.540 km mee gereden. Dat is iets meer dan de helft van mijn woon-werkverkeer in die periode. De Strada is dus redelijk intensief gebruikt.
Ik heb er vrij weinig onderhoud aan gehad de afgelopen 4 jaar. Elke 7000 km nieuwe voorbanden, elke 14.000 km een nieuwe achterband en een enkel setje binnenbanden. Een achterplaat voor het linker- of rechterwiel, een paar pedalen, remkabels, en dat was het wel zo'n beetje.
Ik heb aan de Strada ook wat verbouwd.
- Wat gespeeld met (mini-)viziers, maar dat waren geen blijvertjes.
- Een motoralarm ingebouwd en er weer uit gehaald.
- Een tweetal lampjes aan de spiegel gemonteerd. Een aanrader!
- Een elektrische aansluiting gemaakt voor accessoires en als aansluiting voor de acculader in de stalling. Eveneens een aanrader!
- De bidonhouder weggehaald in verband met het gebruik van dikke F-Lite banden en de Camelback unbottle (weer zo'n aanrader).
- Een steunkabel voor het stuur. Ook al zo een blijvertje :-)
- Een Velomobielonderdelen.nl Risse Genesis achterdemper ingebouwd :-) :-) :-)
Eigenlijk is de Strada dus op hoofdlijnen in originele staat gebleven en alleen op details aangepast.
Wat voor onderhoud verwacht ik binnenkort? Niet veel. Ik schat dat het niet lang meer duurt voor ik de aandrijfonderdelen moet vervangen:
- Ketting
- Tandwiel voor
- Cassette achter
De verzekering van de tegenpartij heeft zonder morren de door Velomobiel geoffreerde reparatie vergoed. Als ik alleen kijk naar de kosten, is de beste oplossing om de Strada gewoon te laten repareren en eventueel meteen de slijtende delen te laten vervangen. Dan kan ik er weer voor jaren tegen. Reparatie is de verstandige keuze, zeker als je bedenkt dat de reparatie ongeveer 3 weken duurt en een nieuwe Strada een levertijd van rond 4 maanden heeft.
MAAR.
Er staat een mooie Strada in voorraad bij Velomobiel.nl
En hij heeft bijna alles wat ik wens:
- Brede velgen (standaard tegenwoordig).
- 12 Volt elektrische installatie (ook al standaard) met USB aansluiting.
- Tilbeugel.
- Knipperlichten (onbegrijpelijk nog steeds geen standaard).
- Een tweede spiegel (kan aangebracht worden).
Ik zou alleen graag een dubbele koplamp hebben. Maar een enkele is ook acceptabel.
De moderne Strada heeft wat verbeteringen aan het frame voor en achter, en heeft wat verstevigingen in de romp. Deze moeten het vervormen van de romp tegengaan. Dat scheelt verlies van trapenergie en scheuren in je frame.
En hij is nieuw.
En hij is Aqua-Blauw (turquoise officieel) en heeft een mooi nummer: 202...
Dus dan is de keuze toch snel gemaakt...
Zoals altijd... later meer!
donderdag 9 oktober 2014
donderdag 11 september 2014
Pony to the rescue!
Vanwege de schade aan de Strada moet ik natuurlijk op zoek naar andere manieren om op kantoor te komen. Mijn lieftallige Echtgenoote bood mij het gebruik van haar (electric) Pony aan. Een Hase Kettwiesel met een 8 speed derailleur versnelling, ondersteuning van een v-Fiets mini motor en bloemetjesstickers op het frame.
Hier staat de pony in de wei langs de Ouderkerker plas.
Dit is de eerste keer dat ik mijn woon-werk route met een open trike afleg, en het valt me eerlijk gezegd mee! Het fietsen met een open trike is wel duidelijk anders dan met de Strada, maar de toevoeging van de motor maakt het gemis aan stroomlijn voor een groot deel goed. De houding op de Hase is wat relaxter rechtop in plaats van sportief laag zoals in de Strada, en je voelt wat meer wind. Ik was bang dat hij in de bocht instabiel zou zijn, maar die vrees blijkt onterecht; de Kettwiesel ligt als een blok op de weg. Wat ik wel mis is de vering van de Strada. Bij een drempel werd ik onverwacht uit de stoel omhoog geworpen, waar de Strada doorgaans alleen <Boenk> zegt. Gemiddeld 's morgen met de Hase 24 km/h, en dat is maar een paar kilometer minder dan met de Strada.
Bij het aanzetten slipt het voorwiel soms wat zijdelings weg vanwege de aandrijving van alleen het rechter wiel, maar echt 'out of control' voelt dat niet. Ook had ik de accu op kantoor even op moeten laden, want op de terugweg doet de ondersteuning minder zijn best. Vooral de tweede helft van de terugweg is dat duidelijk te merken. Dat is niet de schuld van Pony, maar van haar eigenwijze bestuurder. 76km Is misschien ook een beetje veel gevraagd van zo'n accu...
De ervaring is dus positief, maar ik denk niet dat ik hem spoedig ga herhalen ;-)
Zoals altijd,
Later...meer!
Hier staat de pony in de wei langs de Ouderkerker plas.
Dit is de eerste keer dat ik mijn woon-werk route met een open trike afleg, en het valt me eerlijk gezegd mee! Het fietsen met een open trike is wel duidelijk anders dan met de Strada, maar de toevoeging van de motor maakt het gemis aan stroomlijn voor een groot deel goed. De houding op de Hase is wat relaxter rechtop in plaats van sportief laag zoals in de Strada, en je voelt wat meer wind. Ik was bang dat hij in de bocht instabiel zou zijn, maar die vrees blijkt onterecht; de Kettwiesel ligt als een blok op de weg. Wat ik wel mis is de vering van de Strada. Bij een drempel werd ik onverwacht uit de stoel omhoog geworpen, waar de Strada doorgaans alleen <Boenk> zegt. Gemiddeld 's morgen met de Hase 24 km/h, en dat is maar een paar kilometer minder dan met de Strada.
Bij het aanzetten slipt het voorwiel soms wat zijdelings weg vanwege de aandrijving van alleen het rechter wiel, maar echt 'out of control' voelt dat niet. Ook had ik de accu op kantoor even op moeten laden, want op de terugweg doet de ondersteuning minder zijn best. Vooral de tweede helft van de terugweg is dat duidelijk te merken. Dat is niet de schuld van Pony, maar van haar eigenwijze bestuurder. 76km Is misschien ook een beetje veel gevraagd van zo'n accu...
De ervaring is dus positief, maar ik denk niet dat ik hem spoedig ga herhalen ;-)
Zoals altijd,
Later...meer!
dinsdag 9 september 2014
Cookie Strada 48 ziek
Helaas, het gaat niet zo goed met Cookie Strada 48. Hij is een beetje ziek en toe aan wat "tender loving care" van de specialisten in Dronten.
Op een fietspad in Amstelveen kwam een brommer VeloTejo en mij tegemoet. Na een wat onoverzichtelijke bocht wist de brommerrijder Theo nog net te ontwijken, maar raakte daarbij uit balans en kwam op mijn weghelft terecht. Zijn voorwiel raakte mijn Strada's welgevormde neus ter hoogte van het frame. De brommer drukt de Strada scheef naar achteren en kwam tot stilstand tegen mijn Strada, de berijder van de brommer vloog met een grote boog over mij heen.
Gelukkig maken zowel de berijder van de brommer als ik het goed; meer dan wat spierpijn, blauwe plekken en schaafwonden hielden we er niet aan over.
Hier ligt de Strada op zijn kant om hem weer een beetje aan het rijden te krijgen; ik moest immers nog naar huis! Theo was zo vriendelijk om het merendeel van die taak voor zijn rekening te nemen. Hij heeft gelukkig ruime ervaring met beschadigde Strada's, dus dat kwam goed van pas. Bedankt, Theo! We hebben ter plaatse nog wat foto's gemaakt en gegevens uitgewisseld met de berijder van de brommer.
Met gereduceerde vaart ging het huiswaarts, eigenlijk zonder veel problemen. Hier de Strada voor een laatste statieportret.
Aan het frame is duidelijk te zien dat deze geraakt is. Ik denk dat ik letterlijk een geluk bij een ongeluk heb gehad dat het voorwiel de Strada hier geraakt heeft en niet iets meer naar mijn linkerkant.
Ook aan het linker wiel en de onderzijde van de romp heeft de brommer schade veroorzaakt. Linksonder, vlak voor het achterwiel, is een scheur ontstaan.
Ik ben niet zo blij dus.
Zoals altijd,
Later...meer!
Op een fietspad in Amstelveen kwam een brommer VeloTejo en mij tegemoet. Na een wat onoverzichtelijke bocht wist de brommerrijder Theo nog net te ontwijken, maar raakte daarbij uit balans en kwam op mijn weghelft terecht. Zijn voorwiel raakte mijn Strada's welgevormde neus ter hoogte van het frame. De brommer drukt de Strada scheef naar achteren en kwam tot stilstand tegen mijn Strada, de berijder van de brommer vloog met een grote boog over mij heen.
Gelukkig maken zowel de berijder van de brommer als ik het goed; meer dan wat spierpijn, blauwe plekken en schaafwonden hielden we er niet aan over.
Hier ligt de Strada op zijn kant om hem weer een beetje aan het rijden te krijgen; ik moest immers nog naar huis! Theo was zo vriendelijk om het merendeel van die taak voor zijn rekening te nemen. Hij heeft gelukkig ruime ervaring met beschadigde Strada's, dus dat kwam goed van pas. Bedankt, Theo! We hebben ter plaatse nog wat foto's gemaakt en gegevens uitgewisseld met de berijder van de brommer.
Met gereduceerde vaart ging het huiswaarts, eigenlijk zonder veel problemen. Hier de Strada voor een laatste statieportret.
Aan het frame is duidelijk te zien dat deze geraakt is. Ik denk dat ik letterlijk een geluk bij een ongeluk heb gehad dat het voorwiel de Strada hier geraakt heeft en niet iets meer naar mijn linkerkant.
Ook aan het linker wiel en de onderzijde van de romp heeft de brommer schade veroorzaakt. Linksonder, vlak voor het achterwiel, is een scheur ontstaan.
Ik ben niet zo blij dus.
Zoals altijd,
Later...meer!
donderdag 4 september 2014
Aanleg Gaaspersingel.
De route die ik meestal volg van Almere naar Schiphol Oost en vice versa is elk jaar weer aan verandering onderhevig door onder andere wegwerkzaamheden. Mijn standaard route loopt al een tijdje langs de Gaasperplas in Amsterdam Zuidoost.
Nu beginnen de graafkabouters zich daar ook danig te roeren. Het lijkt er op dat ze een weg langs het fietspad aan het aanleggen zijn. Vreemd, in een recreatiegebied. Van de week was het voor het eerst dat we (fietsers) daar met wegomleidingen te maken kregen. Tijd om eens uit te zoeken wat ze daar in vredesnaam aan het uitvoeren zijn.
Mijn eerste inschatting (weg) bleek er naast te zitten. Men is bezig met de aanleg van de “Gaaspersingel”. Ofwel een bypass die er voor zorgen gaat dat water uit de woonwijk ten zuiden van de Gaasperplas niet meer via die Gaasperplas naar de Gaasp gepompt wordt, maar keurig gescheiden blijft.
Doel is om de waterkwaliteit in de Gaasperplas te verbeteren. Een nobel streven, met als bijkomend voordeel dat ik straks op een mooi fietspad langs de Gaaspersingel van en naar kantoor fiets. Men denkt eind van dit jaar gereed te zijn met het graven van de singel en de aanleg van duikers en bruggen.
Waternet - Aanleg Gaaspersingel
Ontwerpbesluit Stadsdeel Amsterdan Zuidoost
Aannemingsbedrijf Dekker Krabbendam
facebookpagina Aanleg Gaaspersingel
Zoals altijd...
...Later meer!
Nu beginnen de graafkabouters zich daar ook danig te roeren. Het lijkt er op dat ze een weg langs het fietspad aan het aanleggen zijn. Vreemd, in een recreatiegebied. Van de week was het voor het eerst dat we (fietsers) daar met wegomleidingen te maken kregen. Tijd om eens uit te zoeken wat ze daar in vredesnaam aan het uitvoeren zijn.
Mijn eerste inschatting (weg) bleek er naast te zitten. Men is bezig met de aanleg van de “Gaaspersingel”. Ofwel een bypass die er voor zorgen gaat dat water uit de woonwijk ten zuiden van de Gaasperplas niet meer via die Gaasperplas naar de Gaasp gepompt wordt, maar keurig gescheiden blijft.
Doel is om de waterkwaliteit in de Gaasperplas te verbeteren. Een nobel streven, met als bijkomend voordeel dat ik straks op een mooi fietspad langs de Gaaspersingel van en naar kantoor fiets. Men denkt eind van dit jaar gereed te zijn met het graven van de singel en de aanleg van duikers en bruggen.
Waternet - Aanleg Gaaspersingel
Ontwerpbesluit Stadsdeel Amsterdan Zuidoost
Aannemingsbedrijf Dekker Krabbendam
facebookpagina Aanleg Gaaspersingel
Zoals altijd...
...Later meer!
maandag 25 augustus 2014
MaandagMorgenRit en NaamGenoot.
Vanmorgen was een échte Maandagmorgenrit. Mán, wat had ik geen zin om op te staan ;-)
Bij de Gaasperplas kwam ik nog een oude bekende tegen: Mijn naamgenoot in de WAW 154. Die had ik al een tijdje niet meer gezien!
We zijn samen een stukje opgereden tot vlak voor Ouderkerk aan den Amstel, waar we een blauwe reiger van zijn rat verjaagden. Ik maak het maar even specifiek, want ik zie tegenwoordig zóveel zilverreigers!
Spannender hoeft het voor mij niet te worden op zo'n maandagmorgen ;-)
Zoals altijd...
... Later meer!
Bij de Gaasperplas kwam ik nog een oude bekende tegen: Mijn naamgenoot in de WAW 154. Die had ik al een tijdje niet meer gezien!
We zijn samen een stukje opgereden tot vlak voor Ouderkerk aan den Amstel, waar we een blauwe reiger van zijn rat verjaagden. Ik maak het maar even specifiek, want ik zie tegenwoordig zóveel zilverreigers!
Spannender hoeft het voor mij niet te worden op zo'n maandagmorgen ;-)
Zoals altijd...
... Later meer!
Abonneren op:
Posts (Atom)