Gisteren de gebroken buis van het frame gespalkt met een stuk buis en een sjorband. Zo was er weer redelijk te fietsen met de Cookie Strada 48. Voorzichtig ben ik naar Dronten gepeddeld, met zo weinig mogelijk kracht op de pedalen. Dus vooral heel voorzichtig optrekken en zo min mogelijk remmen bij obstakels.
De rit langs de Lage Vaart tussen de Oostvaardersplassen en de A6 was prachtig, zonnetje erbij en geen wind. Ik zag nog een zilverreiger voorbij komen, de derde al dit jaar, en op de Torenvalkweg glibberde nog een (Ring?)slang de weg over vlak voor de Strada. Op de lange stukken liep de snelheid nog langzaam op naar de 35km/h. Niet slecht :)
Voor de verandering reed ik in één keer goed naar Velomobiel.nl
Ik leer het nog wel eens!
Buiten de breuk bij de knik tussen de pedalen en de boeg, bleek het frame ook een scheur te hebben bij de knik tussen de pedalen en het stuur. Ook de kleerhanger (het frame tussen de smurfenmuts, wielkast en flens) bleek gebroken. Dit was me nog niet eerder opgevallen omdat hier mijn alarm voor gemonteerd zit. Even leek het erop dat ik ook de swingarm van het achterwiel gescheurd had, maar dat was een eigenwijs haartje :P
Beide frames zijn weer vakkundig gerepareerd door de heren van Velomobiel.nl.
De terugweg was weer een heerlijke rit. Wat fietst zo een Strada toch goddelijk! En het frame is weer lekker stijf – de beweging van de pedalen is een stuk minder dan voorheen (achteraf logisch), en bij het instappen valt het stuur niet meer naar beneden als ik op de rand van het instapgat zit.
Op de terugweg nog 3 ooievaars gespot en met een vaartje rond de 40 km/h op huis aan gegaan.
Nu op naar Vrijdag, op naar CycleVision, waar een nieuw persoonlijk record hoop te vestigen.
De rit langs de Lage Vaart tussen de Oostvaardersplassen en de A6 was prachtig, zonnetje erbij en geen wind. Ik zag nog een zilverreiger voorbij komen, de derde al dit jaar, en op de Torenvalkweg glibberde nog een (Ring?)slang de weg over vlak voor de Strada. Op de lange stukken liep de snelheid nog langzaam op naar de 35km/h. Niet slecht :)
Voor de verandering reed ik in één keer goed naar Velomobiel.nl
Ik leer het nog wel eens!
Buiten de breuk bij de knik tussen de pedalen en de boeg, bleek het frame ook een scheur te hebben bij de knik tussen de pedalen en het stuur. Ook de kleerhanger (het frame tussen de smurfenmuts, wielkast en flens) bleek gebroken. Dit was me nog niet eerder opgevallen omdat hier mijn alarm voor gemonteerd zit. Even leek het erop dat ik ook de swingarm van het achterwiel gescheurd had, maar dat was een eigenwijs haartje :P
Beide frames zijn weer vakkundig gerepareerd door de heren van Velomobiel.nl.
De terugweg was weer een heerlijke rit. Wat fietst zo een Strada toch goddelijk! En het frame is weer lekker stijf – de beweging van de pedalen is een stuk minder dan voorheen (achteraf logisch), en bij het instappen valt het stuur niet meer naar beneden als ik op de rand van het instapgat zit.
Op de terugweg nog 3 ooievaars gespot en met een vaartje rond de 40 km/h op huis aan gegaan.
Nu op naar Vrijdag, op naar CycleVision, waar een nieuw persoonlijk record hoop te vestigen.