Lichtjes

Ik was vroeger bang in het donker. Dat heeft als groot voordeel dat ik nu heel erg van lampjes hou, en wat is er voor mooiere tijd dan de donkere dagen rond kerst om je daarin uit te leven :)

Natuurlijk met extra verlichting op de Strada, en daarbij de wens dat U allen een fijne kerst beleeft.

Maar ook het huis moet eraan geloven. De lamp in de woonkamer is vervangen door een kerstkrans met drie glazen bollen aan een ketting. Heel creatief vind ik zelf :) Op het dressoir twee windlichten gevuld met micro-lampen, en natuurlijk de lichtjes in de kerstboom.

Ook in de woonkamer; verlichte wintertakken aan het plafond.

De gelhaard wordt geflankeerd door twee hoge vazen met daarin lichtsnoeren met glinster-dingen. Kan uren kijken naar die flakkerende vlammen.

In de tuin hou ik het heel bescheiden. Die heeft door de sneeuwval toch al een sprookjesachtige uitstraling :) Slechts één kerstboom look-a-like boom is hier verlicht.

Fijne Kerstdagen allemaal!

PS: Werk deze week halve dagen, en hoop later deze week m'n nieuw skibril uit te proberen in de Strada :)

Epische Stradaverhuizing

Vandaag was ik een watje, en met de Punto naar kantoor. Theo is geen Watje. Theo gaat met de Strada 'no matter what'. Maar 20cm sneeuw werd hem toch wat te gortig. Dus voor de terugweg hebben we de Strada op de Punto gebonden met wat plakband.

De Punto is wat klein, en de Strada steekt een beetje over de voorruit heen. Mooie gelegenheid om de afgeplakte trapgaten eens te inspecteren.

Daar hebben we alle tijd voor. De file begin al binnen 100m van de parkeerplaats op Schiphol.

Ook alle tijd om te genieten van de wonderschone natuur langs de weg. Je rijdt er elke dag langs, maar echt tijd om ervan te genieten heb je niet. Tot vandaag dan...

...we zijn al bijna op de snelweg...en pas 45 minuten onderweg...

Zelfs op de oprit naar de snelweg hebben we alle tijd om even stil te staan bij de schoonheid van moeder aarde.

Nog maar een paar foto's we staan hier nu tóch.

Eindelijk. We zijn op de A9. Precies een uur gereden over een afstand van een kilometer! Dat moet een nieuw record zijn. Vanaf de snelweg kunnen we nog net ons vertrekpunt zien.

Wij hebben een brilant idee en gaan binnendoor via Abcoude, en Weesp. Schilderachtige landschappen langs het Gein. Maar geen tijd om ervan te genieten. Het is spekglad! Theo is zo onder de indruk dat hij zijn camera niet stil houden kan. Sommige delen hebben we drie keer gezien (tegenliggers...) en nog ging het niet vervelen.

Ik moest steeds denken aan die auto die we even daarvoor in Abcoude tegenkwamen - rechtdoor gegleden bij een bocht en met de neus in een sloot beland. In Weesp ging het allemaal wat beter, tot de Bouwhuystunnel. Daar staan allemaal mensen over de balustrade naar de weg te kijken. Wat doen al die mensen daar toch? Daar komen we al snel achter. Die mensen kijken naar auto's die ongecontroleerd naar het diepste punt van de tunnel glijden en moeite hebben om aan de andere kant van de tunnel omhoog te kruipen. Theo stapt uit en helpt heel onbaatzuchtige de auto's die ons de weg versperren om omhoog te komen.

Grotere kaart weergeven

Tussen Weesp en de A1 was het één grote ijsbaan. Zelfs stapvoets rijden was link. We worden meermalen ingehaald door dezelfde voetganger. Twee sociaal voelende bestuurders passeren met de auto over het fietspad langs de weg. Chapeau heren!

Eindelijk, na drie en een half uur zijn we thuis in Almere. Een nieuw record! Volgende keer toch maar een paar kinderski's onder de voorwielen van de Strada plakken ;-)

Perioden met (natte) sneeuw

Ik ga het nog leuk vinden, dat winter-gefiets :) Lekker glijden door de bocht, meer schuivend dan rollend. Voorzichtig remmen maar gestadig met 30km/h naar huis.

Wél weer koude tenen, met kramp in m'n voeten vandaag. Maar dat is slechts gering ongerief.

Kerstverlichting

Vandaag een foto getracht te maken van een uitbundig verlicht huis. Bij daglicht ziet het er zo uit:

Grotere kaart weergeven

Maar als ik er op de terugweg langs rij ziet het er zo uit:

Helaas niet zo'n mooie foto van de GSM camera. Moet er écht nog en keer langs met m'n Sony Cybershot...

Vandaag was het trouwens best wel fris, ook vanmiddag. De weg lag er over het algemeen goed bij, maar er waren weer enkele gladde stukken. Bij aankomst thuis, kwam er een grote dampwolk uit de Strada bij het verwijderen van de schuimkap. Alsof je uit de sauna naar buiten stapt. Wederom koude voeten, maar het blijft verdraagbaar.

Door bevriezing van natte weggedeelten of sneeuwresten is het plaatselijk glad.

Jaja, het gaat lekker! Gisteren en vandaag wederom met de Strada naar kantoor gegaan. Gisterenmorgen waren de wegen schoon, het was alleen heel koud. Ik had vooral last van koude voeten – heb heel eigenwijs de trapgaten nog niet dicht getaped. Gisteren begon het eind van de dag te sneeuwen. Bah! Met die sneeuw was het trouwens geen doen om m’n fietsbril schoon te houden.

Maar het was qua gladheid redelijk te doen, ondanks een dun laagje sneeuw op de weg. In Almere waren de wegen weer helemaal schoon; het heeft daar alleen maar geregend. Na thuiskomst de motorkap ontdaan van sneeuw en ijs, en de Strada in de stalling aan de navelstreng gezet om de accu op te laden.

’s Avonds heb ik nog staan twijfelen over een skibril bij de lidl (€9,99), maar niet gedaan omdat die behoorlijk getint glas hadden. Was een ideetje van Mick.

Vandaag wat gladder dan gisteren. Hoe dichter ik bij Schiphol kwam, hoe kouder en gladder het werd .KNMI Actueel

Had ik aanvankelijk alleen wat bevroren plasjes op de weg, bij de Middenweg ten Noord Westen van de Ouderkerkerplas was het fietspad over grote delen bedekt met een dun laagje ijs. Hier dus niet optrekken of remmen, en alleen heel bedaard sturen.

Ook de fietspaden door Amstelveen heen waren verraderlijk glad. Het was er echt glibberen geblazen. Valt me eigenlijk een beetje tegen voor een gemeente die Rododendrons in ruime mate inzet voor het openbaar groen. Wellicht vinden ze het daar minder belangrijk, omdat tóch iedereen met een Hummer rijdt. De bakfietsen die ik daar ’s zomers altijd tegenkom staan blijkbaar allemaal in de stalling deze winter…

Hoop vanavond een foto te maken van een wel heel uitbundig uitgelicht huisje bij Weesp :)

Winterbikkellende gladdofoob

Ik ben sinds een jaar of twee bang voor gladheid op de weg. Ik ben destijds met de bukfiets op drie dagen achtereen onderuit gegaan op ijzel. De derde dag heb ik m'n hand gebroken. Heel gedoe geweest, pennetje erin gehad om het bot op z'n plaats te houden enzo. Afijn, sindsdien heb ik het dus niet zo op gladheid op de weg...

Maar afgelopen woensdag was ik een held. Na al die verhalen van winterbikkelende velonauten op het web, heb ik de stoute fietsschoenen toch maar aangetrokken en ben op weg gegaan. En ik moet zeggen; het viel me allemaal wel mee. Gelukkig maar :) Nu had ik natuurlijk wel het voordeel dat de gesteldheid van de weg behoorlijk verbeterd was. Eigenlijk was het alleen plaatselijk glad, heel anders dan de maandag ervoor.

Hoewel je natuurlijk niet om kunt vallen met 3 wielen, maakt de gladheid het fietsen toch wel lastig. Vooral herbevroren sneeuwpulp. Die doet je VM zoeken naar het juiste spoor. Vooral lastig als je tussen twee paaltjes op het fietspad moet mikken. Op buitenwegen had ik de spiegel lampen op volle sterkte aan, dat helpt bij het herkennen van ijs op het pad. Vaak is op fietspaden maar een smal spoor vrij van sneeuw en ijs. Te smal voor de 80cm spoorbreedte van de Strada. In dergelijke gevallen hield ik het maar het midden aan, zodat het achterwiel voldoende grip houdt.

Op de weg terug was de situatie nog weer verbeterd. Ik had een halve dag vrij en kon bij daglicht rijden, wat meteen een stuk prettiger is.

Waar het fietspad van Amsterdam ZO bij het Gein aansluit, heb ik voorrang moeten verlenen aan aan trekker die van rechts kwam. Helaas stond ik op dat moment met de Strada tegen de dijk op, en kwam van het optrekken niet veel. De Vredestein Perfect Moirree 54-559 kwam niet veel verder dan het voorbrengen van geluid. De Strada zelf ging alleen maar achteruit, vooruit zat er niet in. Na wat verwoede pogingen ben ik maar uitgestapt en heb de Strada de dijk op geduwd LOL.

De snelheid was doordat ik wat voorzichtig reed lager dan gebruikelijk. Ik zou dus iets eerder van kantoor moeten vertrekken om op dezelfde tijd thuis te zijn ;-)

Donderdag ben ik toch maar met de Punto naar kantoor gegaan. Ik had een goed excuus; moest 's avonds nog ergens heen met mijn dochter. Ook vrijdag had ik een goed excuus, dus veel meer dan 72 kilometer heb ik nog niet afgelegd in December. Wel al zit ik (net) over de 8000km heen dit jaar. Hoop er toch nog wel wat bij te rijden de komende weken.

Mocht het nog gaan sneeuwen, dan gaat de PTT (als ze stoppen met staken) nog een dikke 26" MTB band met noppen bij me afleveren. Maar stilletjes hoop ik gewoon dat de sneeuw weg gaat blijven.

IJzel

Het leek gisteren zo mooi. Warm water regende uit de hemel en spoelde al die rotsneeuw van de weg. Het leek te mooi om waar te zijn, maar dat was het ook. Veel ongevallen door gladheid, vertraging op Schiphol (bericht op NU.nl)

Vanmorgen 05:50 ben ik vol goede moed in de Strada gestapt. Het eerste stukje op de stoep in de straat was wat hobbelig door alle herbevroren sneeuwpulp, maar eenmaal op de weg ging alles lekker. Nu ja, alles… ik was blijkbaar vergeten om de boordaccu op te laden voor het weekeinde, want de knipperlichten van de Strada weigerden dienst. Gelukkig heb ik een reserve accu bij me. Altijd handig, hoewel deze eigenlijk bedoeld is als back-up in geval de tocht wat langer duurt dan van tevoren gedacht. De temperatuur is ook prettiger dan de afgelopen dagen, en fietsen op de sneeuwvrije weg gaat een stuk lichter :)

De weg is toch wel wat glad op plaatsen, en even later blijkt dat het fietspad tussen de Muziekwijk en het spoorbaanpad plaatselijk niet glad is. De rest van het pad is één grote ijsbaan. Hier heb ik geen zin in… Na enig overleg met mezelf ben ik maar retour gegaan en ben met de Punto op pad gegaan. Ook geen lolletje; het is inmiddels 06:15 en het verkeer begint op de Hoge ring al vast te lopen. Bij de Literatuurwijk staat een oud bedrijfswagentje naast de sloot. Getuige de bandensporen door de berm is de onfortuinlijke bestuurder afgelopen weekeinde van de weg in de sloot geraakt vlak voor het ingaan van een flauwe bocht. Ook op de A6 en A1 is het langzaam rijden. Nu is dat niet erg, want ik hou niet van gladheid, ook niet als ik me op vier wielen verplaats.

De foto aan de kop van dit artikel is de sneeuwpop die de lokale ‘jeugd’ opgeworpen heeft in de Muziekwijk. Is die sneeuw toch nog érgens goed voor ;-)