Geen herfstvakantie AKA K..k..k..k…Klittenband

Ik hou niet van Klittenband. En de Strada zit er vol mee, net als voorheen de Flevobike Alleweder. Het is niet de klitten of het band, maar de kleeflaag waarmee het klittenband bevestigd zou moeten zitten die mijn toorn verdient. De oorzaak spreekt voor zich; klittenband in de velomobiel blijft vaak niet op z’n plek. De kleeflaag kan klaarblijkelijk niet tegen hitte (Alleweder in de zon geparkeerd…) of vocht (condens). Ik heb nu zo’n beetje het merendeel van de klittenband in de Strada al moeten vervangen of opnieuw moeten verlijmen met contactlijm. En dat ondanks dat Velomobiel.nl zich ingespannen heeft om de lijmlaag een goede kans te geven, getuige de aangebrachte epoxy hechtlaag op strategische plekken. Ook verwarmt met het klittenband alvorens men het aanbrengt (heb ik van horen zeggen…). Het mag helaas niet baten.

Ook de kap over de kettinggoot lag los. Dat gaf gisteren een hels kabaal onderweg, als de ketting weer in contact met de kap kwam. Bij het verherverlijmen van het klittenband op de body kwam ik er ook achter waarom het kettingwiel zo’n raar geluid maakt; de rubber ring van het wiel is geheel verdwenen. Dat dus al na circa 1000km – zo kras heb ik het op de Alleweder nog nooit meegemaakt.

Ook heb ik een mooi plekje gevonden voor m’n beugelslot. Die lag voorheen los in de kuip maar blijkt perfect op te hangen om het ophangpunt van de rugleuning van de zitting. Stukje klittenband op de wielkast tegen het bonken en klaar is Gijs :)

Dit stukje is natuurlijk niet compleet zonder een woord over het weer. Hoewel... Laat ik er maar niets over zeggen. Dat zegt genoeg denk ik.

De gevolgen van de wegwerkzaamheden bij Muiderberg blijken voor fietsers overigens mee te vallen. Meestal is er met een klein beetje oponthoud wel langs te komen, hoewel ik er gistermorgen (in het donker en in de stromende regen) uit voorzorg maar omheen gereden ben. Ik heb hierdoor een kwartier door Weesp gedoold – nooit geweten dat Weesp zo groot is! Toen ik voor de tweede keer langs het station reed, had ik eindelijk door dat er iets net goed zat met de navigatie (of eigenlijk met de navigator).

Onderweg ergens in Weesp nog een spannend moment ervaren, toen het achterwiel met Vredesteijn PM langer dan normaal opzij gleed in de bocht. Gelukkig herstelde zich dit heel beheerst en kon ik mijn weg veilig vervolgen.

Vanmorgen dus ondanks de wegwerkzaamheden de brug over de A1 maar weer genomen. Een luide *BONK* maakte mij erop alert dat een deel van het wegdek weg gefreesd is. Dat had dus totaal gemist. Gelukkig was het hoogteverschil klein genoeg en heeft de fiets geen schade opgelopen.