Jay!

Jay!

Als je de illustratie in de Nuon lentegids mag geloven, krijgt de Electric Freeway binnenkort een upgrade tot er één glad fietspad loopt van Almere naar Amsterdam. Jay! Een hele verbetering ten opzichte van de aan elkaar bewegwijzerde route over bestaande wegen en fietspaden.

...of zou de illustratie iets te optimistisch zijn.... Nah!

Het artikel bericht heel optimistisch: "Dit bewegwijzerde fietspad voor (e-)bikes en (e-)scooters met oplaadpunt loopt van Almere, via Muiden en Weesp, naar Amsterdam-Zuidoost." Ik hoop niet dat ze hiermee doelen op het defecte oplaadpaal op het Ton Stork Pad :-(

Jammer genoeg is de Electric Freeway van een mindere qualiteit dan de gemiddelde fietsvoorziening in de stad Almere.


Zoals altijd:
...later...Meer!

Oplaadpalen onthoofd.

Het zou lollig zijn, als het niet zo triest was. 'De' oplaadpaal van de HPV Freeway Almere-Schiphol is door hetzelfde lot getroffen als de elektriciteitsvoorziening van het paaltje langs het Ton Stork pad. Beide palen zijn onthoofd en ontdaan van de zonnepanelen.

Nu stond dat ding daar toch maar een beetje ongebruikt te wezen, maar toch. Geen reden om zo maar even de zonnepanelen er van af te roven. SCHANDE!

Van de week had ik mijn eerste gebroken spaak in het linker wiel. Bij de reparatie ervan kwam ik een dikke scherf tegen die zich genesteld had in de band. Gelukkig heb ik er voor de winter de Marathon Plus weer op gelegd, want deze scherf had zich zeker door de Perfect Moirés heen gevreten. Bij nadere inspectie kwam ik nog wel 5 van dit soort gaten in de band tegen. Schwalbe heeft me dus al heel wat lekke banden gespaard!  HULDE!

Voor de rest weinig te melden. Geen Strada-DF gekocht, en gewoon rustig mijn 3x per week gewoon-werkt.



Zoals altijd...

...later... meer!

Houten fietsen in Alkmaar

Je maakt nog eens wat mee, in zo een weekeinde...

Dit weekeinde in Alkmaar een tweetal hardhouten fietsen 'in het wild' zien staan. Dit was de eerste. Het blijkt te gaan om BoughBikes. Mooie apparaten, maar ik ben niet van plan om een van mijn fietsen om te ruilen voor zo een ding :P

Later....Meer!

Sukkel!

Ik heb vanmorgen weer heerlijk gefietst. Hoewel.. het ging zwaar. Ik bleek een lekke band te hebben, en dat met 5 kilo koffie en suiker aan boord (voor gebruik op kantoor).

SUKKEL dacht ik nog; ik had toch even een paar nieuwe banden erop moeten leggen van de week. Of de week ervoor. Of de week dáárvoor. Maar gelukkig zat de ‘terreur steenscherf des doods’ in een stuk van de band waar het toprubber nog aanwezig was. Het was dus gewoon domme pech en geen domme gebruikersfout :P De helmlamp deed goed dienst bij de arbeid en het plakken was eigenlijk zo gebeurd.

Ik had wel een heel mooi plekje uitgezocht voor de plak-activiteiten. De lucht was nog mooier 'in het eggie' dan met de iPhony camera vast te leggen…

Zoals altijd...
Later...meer!

Goedemorgen!

Goedemorgen!

Vanmorgen heerlijk om weer te fietsen! Niet te warm, wat mistflarden in de lager gelegen polders, en een prachtige zonsopkomst.

Later...meer!

Getelde schaapjes.

Vanmorgen zijn de schapen op de HPV-Freeway geteld, ter hoogte van de Hollandse brug. Er zal wel weer een mooi rapport in de maak zijn bij Goudappel-Coffeng :P 

Foto genomen door Jurren, waarvoor mijn dank.

De route was vandaag zeer avontuurlijk. Ben weer eens over de fietsbrug over de A2 gereden, en het fietspad rond de Oudekerkerplas. Het was al weer een hele tijd geleden dat ik daar was.




Later...meer!

Het blaasroer, een oeroud europeesch wapen.

De blaaspijp, of het blaasroer, is een eeuwenoud wapen. Volgens Wikipedia heeft deze vooral zijn oorsprong in Indonesië, Zuid-Amerika en Japan. 

Het artikel over de Europese kant van de blaaspijp beperkt zich helaas tot wat wetenswaardigheden over pijltjesschieten. Tijd om daar wat aan te doen!

Minder bekend, is dat het blaasroer ook in Europa als wapen gebruikt is. Toevallig (nu ja toevallig, ik zocht ernaar, dan is het niet meer toevallig), kwam ik een artikel tegen van J.A. Loeber Jr. in het blad Nederlandsch-Indië Oud en Nieuw, Aflevering 1 van 1923 (Royal Tropical Institute). Een heel interessant en levendig stuk, zeker de moeite van het lezen waard. Dhr. Loeber vertelt van zijn speurtocht naar het gebruik van het Blaasroer in Europa.

Zo vond hij tijdens een museumstudie in het Museum voor Folklore in Antwerpen zijn eerste 'Europese' blaasroer. Een blaasroer die gebruikt werd voor het afvuren van lemen projectielen.

Zijn aanname dat dit wapen 'wellicht door een Oostindievaarder in Vlaanderen geïmporteerd was' bleek later minder aannemelijk dan hij eerst dacht. 
In Palts (Dld) vond hij in het Historisch Museum een blaasroer voor gebruik met lemen kogels, met daarbij een boom met opgezette vinken. Deze blaasroeren kwamen van Bergzabern (Dld), waar de lokale bevolking er 's winters mee jaagde (en jaagt, zie Facebook) op de bergvinken in de bossen van de Vogezen.

Verder beschrijft hij dat omstreeks 1850 de vogeljacht met het blaasroer op het eiland Helgoland (Dld) algemeen was. Jongelui, die geen geweer konden kopen, behielpen zich met het blaasroer en verkregen veelal betere resultaten daarmee dan met het werpen van stenen. De vogels werden verlamd en verwond door de impact van de lemen kogel en daarna afgemaakt.

Blaasroeren in die tijd werden gemaakt uit twee houten helften van 50cm of langer, die met een stuk touw of staalband aan elkaar verbonden waren. Als projectiel gebruikte men erwten of lemen kogeltjes. Het kanaal in de blaasroer was 8-9mm in diameter. Rond 1890 raakte deze blaasroeren van Helgoland in onbruik.

De kogels voor deze blaasroeren werden van leem of vette klei met een soort tang geperst en met een kaliber op de juiste maat gemaakt.

Ook toen was het blaasroer populair bij de jeugd, net als de blaaspijp nu. Ik krijg alleen het idee dat er toentertijd minder sympathie was voor de arme musjes die er mee geschoten werden dan tegenwoordig. Ook werd er al met het blaasroer en 'verse' (zachte) leemkogels geschoten op een doelschijf. De vettige kogels maken het noodzakelijk het blaasroer te reinigen. Hiervoor werd een houten stok gebruikt.

De Antwerpse blaasroeren waren sinds ongeveer 1880 in gebruik om vogels te verjagen in de kersenboomgaarden in Boom (Vlaanderen) en door duivenmelkers. Ook werd in die tijd het blaasroer in cafés gebruikt voor het afschieten van pijlen op een doelschijf zoals (niet toevallig) de darts van tegenwoordig.

Het artikel bevat nog vele wetenswaardigheden over het blaasroer, en dat in een leuke schrijfstijl. Ik kwam een leuke pagina tegen over de geschiedenis van het blaasroer voor de hierboven beschreven periode.

James Stuart Koch vertelt op deze pagina over de geschiedenis van het primitieve blaasroer.

De oorsprong van het blaasroer ligt naar algemeen aangenomen wordt ergens in de vergeten prehistorie. Men neemt aan dat dit wapen, door zijn eenvoud, op vele plaatsen op verschillende momenten in de geschiedenis (her-) uitgevonden is. De meest eenvoudiger vorm is een holle staf van natuurlijk materiaal zoals bamboe of riet. Bamboe is door zijn vorm en voorkomen het meest voor de hand liggende materiaal. De schotten tussen de holle secties moeten dan wel weggehaald worden door deze te doorboren of door de bamboe te splijten. De twee helften van de bamboe kunnen na het verwijderen van de schotten weer tegen elkaar gemonteerd worden. 

Bamboe blaasroeren in verschillende vorm zijn aangetroffen op alle continenten. Ze werden gebruikt bij de jacht op vogels of kleine zoogdieren, maar ook als speelgoed voor de jeugd.

Naast het blaasroer samengesteld uit twee helften of doorboorde bamboe, is er ook de volledig doorboorde versie van massief hout, die op Borneo gemaakt werd door de Dayak met een lange handboor. De foto hieronder toont een stellage die daarvoor in gebruik is. Midden op het platform is de handboor en het blaasroer in wording te zien. Om het platform zitplaatsen, want het is een nogal arbeidsintensief proces.

Foto Don Chesnut.
Het hardhouten blaasroer die op deze wijze gemaakt is, is zó stevig, dat hij vaak voorzien werd van en speerpunt om (ook) als speer dienst te doen.

De Dayaks gebruiken het blaasroer bij de jacht in combinatie met in een vergif (Curare) gedrenkte pijlen. De pijlen bestaan uit delen van een palmblad, omwikkeld met een kapok-achtig plantmateriaal.

In Frankrijk ook een combinatie Yoga/ blaasroer schieten te vinden: Le Sarbacana (Sarbacane = Blaasroer). Deze eeuwenoude vorm van het beoefenen van blaaspijpschieten (want ontstaan in 1991) draait om een speciale ademtechniek. De man die aan de wieg stond van deze vorm van blaasroer schieten is Michel Lawrence Dioptaz, afgebeeld op de foto hieronder. Men maakt gebruik van een blaasroer met grote diameter (17,2mm) en relatief zware pijlen van 8 tot 20 gram. Het geheel is nogal zweverig (en dus voor mij niet te bevatten), maar levert wel mooie plaatjes op.

Van de wanabee-ninja's is het maar een klein stapje naar de échte ninja's. De Shinobi, zoals ze eigenlijk heten, zijn de geheim-agenten van het feodale Japan. Onder de vele wapens die zij gebruikten was ook het blaasroer. Zij gebruikten een vrij kort blaasroer, met een lengte tot ongeveer 120cm, genaamd Fukiya.

Deze naam is ook de naam van de sport in Japan, en vandaar ook de naam van de internationale vereniging (International Fukiyado　Association（IFA)). De pijltjes voor deze Fukiya zijn 5 tot 20 cm lang en worden fukibari genoemd. De ninja's gebruikten het blaasroer als wapen tegen de medemens, net als de Dayaks. De fukibari werden gebruikt om een gif over te brengen, om nog enig effect te hebben op de tegenstander.

Tegenwoordig wordt het blaasroer nuttig gebruikt door dierenartsen om medicijnen gemakkelijk toe te kunnen dienen bij moeilijk benaderbare dieren. Het vergif wordt met een soort injectiespuit overgebracht.

Ook maakt het blaasroer weer opkomst als sportwapen. En dan vooral in Japan, Amerika en Duitsland. Gelukkig hoeven we in deze moderne tijd niet meer het bos in om een geschikt stuk hout te vinden, maar kunnen we gewoon naar de bouwmarkt voor een geschikt aluminiumprofiel. 

In het westen (Europa en de USA) zie je vooral aluminium blaasroeren, en daarbij pijlen gemaakt van hout, kunstof of staal met kunstof kegels.

In de USA lijkt de sport vooral te draaien om de jacht op klein wild, terwijl in Europa het doelschieten centraal staat.

In Japan zie je vooral glasfiber/ epoxy en zelfs carbon/ epoxy blaasroeren, met een plastic-folie uitvoering van de ons bekende papieren blaaspijp-pijlen. Deze doen misschien het meest denken aan de papieren fukibari van de ninja's.

Als je als westerling probeert om een Japanse blaasroerschieter voor ogen te halen, dan kom je toch al snel uit bij een dergelijk beeld:

Maar dan zou je jezelf vergissen. Dit is een gekke Zwitser, geen Japanner.
Blaasroerende Japanners zie er eerder zo uit:

In modern sport-tenue massaal in actie in een netjes geordende sportzaal. De  International Fukiyado Association（IFA) kent zo'n 20.000 leden!

Hieronder een willekeurig voorbeeld van een modern (westers) sport-blaasroer. De loop bestaat uit een 12,7mm aluminium gordijnroede van 120cm lang. Deze heeft een inwendige diameter van 10mm (.40 Caliber). De loop wordt ondersteund door een ander zeskantig aluminiumprofiel (gekocht bij de Action als visnet) en het mondstuk was vroeger de hals en de dop van een flesje Aquarius sportdrank gecombineerd met een rubber mof uit dezelfde bouwmarkt.

De munitie komt vast ook wel bekend voor. Deze is gemaakt van bamboe, beter bekend als satéprikker en plastic folie.

 Het handvat en de 'trim' is gemaakt van paracord.

De beschrijving hoe een en ander te bouwen kun je vinden op de pagina van blasrohr-sport.de. Voor het beter knoopwerk werp je een blik op Stormdrane's blog.

Als je voor het stoerdere werk gaat, denk dan aan deze meter lange 16x20mm aluminiumpijp met 'Coldsteel' .625 mini broadhead darts. Mondstuk is van PVC met natuurlijk weer een handvat van paracord.

Het gat in de PVC mondplaat is aan de ene zijde 20mm, en aan de andere iets krapper dan 16mm als bescherming tegen inhalatie van de projectielen. 

Onder het paracord een neodymium magneet, om te voorkomen dat de pijl door het blaasroer heen valt als je het naar beneden richt.

Meer lezen?

Ninja – 忍者
International Fukiyado Association（IFA) met Forum
Aerodart
A Brief History Of Primitive & Traditional Blowguns, James Stuart Koch

RIT....

Het is gebeurd...

...vanmorgen werd ik ingehaald door een rare man op een rare fiets. Een soort velomobiel, maar dan met een wiel te weinig en zonder stroomlijnkap. De zetel leek vervangen door een smal martelwerktuig en de berijder werd gedwongen zich voort te bewegen in een onnatuurlijke houding. Het geheel leek nog maar net in balans te kunnen blijven.

Afijn, tegen de Hollandse brug op kwam hij mij voorbij. En dat ondanks de aerodynamische nadelen die een dergelijk voertuig overduidelijk bezit. 

Volgens het opschrift was het een kubus, maar hij noemde de contraptie een "Racefiets" en leek het heel gewoon te vinden om zich er op voort te bewegen. Ik meende vaag een bekend gezicht te zien, laten we hem voor het gemak maar Bo Blo noemen, maar dat kan niet zo zijn, die weet toch beter...




Later... meer!



Dit artikel is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. De locatie en namen van de betrokkene zijn echter gefingeerd. Aan deze publicatie kunnen geen rechten worden ontleend.

Gratis Wifi internet op electric Freeway Almere - Amsterdam Zuidoost

Vandaag trof ik langs mijn vaste route van Almere naar Schiphol tot Driemond een aantal Nieuwe borden aan.

electric Freeway Almere - Amsterdam Zuidoost, beter bekend als de HPV-Freeway Almere - Schiphol (Voorheen e-Freeway)

Bij Driemond sloeg ik linksaf om langs 't Gein te rijden, terwijl het laatste bord een route richting de Gaasperplas aangaf (is daar het eindpunt?). 

Gratis toegang tot het internet op alle locaties langs de electric Freeway Almere - Amsterdam Zuidoost. Aangenaam grasduinen over de digitale heide, of luisteren naar je favoriete streaming media tijdens het forensen. Je zou het verwachten met zoveel aandacht van de diverse gemeenten. Maar helaas. Geen Internet. Geen Wifi. 

En geen verbetering van de infrastructuur. Wel een hoop extra bordjes langs de weg.  Hoop dat een en ander toch nog een nuttig effect gaat hebben. 

Een  van de bordjes langs het Spoorbaanpad in Almere.

Later...meer!

Edit: Er blijken twee routes uitgezet te zijn:

Verwarrend

Rood licht, groen licht/ wachten, doorrijden. Er zijn zoveel combinaties mogelijk, verwarring en fouten zijn bijna onvermijdelijk...

Ik heb toch maar besloten om niet te wachten maar door te rijden bij groen licht.
(Tijdelijk bord bij de nieuwe kruising Brugstraat/ Schipholdijk, onder de Fly-over).


Later...meer!

Nieuw rubber en opmerkelijk nieuw ontwerp verkeersplein.

Vandaag lekker gereden op nieuw rubber :)
dat rijdt altijd fijn...

En de Engelsen hebben een radicaal nieuw ontwerp voor een verkeersplein bedacht. Heel knap!

Lees er alles over in de Daily Mail.

Drie Questen gespot en bezoek aan Dragonheart

Dit weekeinde niet zelf gefietst - daar heb ik het woon-werkverkeer voor - maar wel een drietal Quests gespot. Eerst kwam ik deze twee gele Quests tegen bij de oprit van de A2 bij de Vinkeveense Plassen:

Later, op Zondag, deze solitaire rode Quest bij Hellendoorn in de buurt.

Doel van de reis die dag is Dragonheart een ridderwinkel in Enschede. Aan het eind van de dag werd er met de uilen geoefend voor de show. 

En dat geheel in stijl. Heel leuk om te zien!

Zoals altijd....
Later...meer!