woensdag 26 juni 2013

Getelde schaapjes.

Vanmorgen zijn de schapen op de HPV-Freeway geteld, ter hoogte van de Hollandse brug. Er zal wel weer een mooi rapport in de maak zijn bij Goudappel-Coffeng :P 
Foto genomen door Jurren, waarvoor mijn dank.

De route was vandaag zeer avontuurlijk. Ben weer eens over de fietsbrug over de A2 gereden, en het fietspad rond de Oudekerkerplas. Het was al weer een hele tijd geleden dat ik daar was.




Later...meer!

donderdag 20 juni 2013

Het blaasroer, een oeroud europeesch wapen.

De blaaspijp, of het blaasroer, is een eeuwenoud wapen. Volgens Wikipedia heeft deze vooral zijn oorsprong in Indonesië, Zuid-Amerika en Japan. 

Het artikel over de Europese kant van de blaaspijp beperkt zich helaas tot wat wetenswaardigheden over pijltjesschieten. Tijd om daar wat aan te doen!




Minder bekend, is dat het blaasroer ook in Europa als wapen gebruikt is. Toevallig (nu ja toevallig, ik zocht ernaar, dan is het niet meer toevallig), kwam ik een artikel tegen van J.A. Loeber Jr. in het blad Nederlandsch-Indië Oud en Nieuw, Aflevering 1 van 1923 (Royal Tropical Institute). Een heel interessant en levendig stuk, zeker de moeite van het lezen waard. Dhr. Loeber vertelt van zijn speurtocht naar het gebruik van het Blaasroer in Europa.


Zo vond hij tijdens een museumstudie in het Museum voor Folklore in Antwerpen zijn eerste 'Europese' blaasroer. Een blaasroer die gebruikt werd voor het afvuren van lemen projectielen.


Zijn aanname dat dit wapen 'wellicht door een Oostindievaarder in Vlaanderen geïmporteerd was' bleek later minder aannemelijk dan hij eerst dacht. 

In Palts (Dld) vond hij in het Historisch Museum een blaasroer voor gebruik met lemen kogels, met daarbij een boom met opgezette vinken. Deze blaasroeren kwamen van Bergzabern (Dld), waar de lokale bevolking er 's winters mee jaagde (en jaagt, zie Facebook) op de bergvinken in de bossen van de Vogezen.
Verder beschrijft hij dat omstreeks 1850 de vogeljacht met het blaasroer op het eiland Helgoland (Dld) algemeen was. Jongelui, die geen geweer konden kopen, behielpen zich met het blaasroer en verkregen veelal betere resultaten daarmee dan met het werpen van stenen. De vogels werden verlamd en verwond door de impact van de lemen kogel en daarna afgemaakt.

Blaasroeren in die tijd werden gemaakt uit twee houten helften van 50cm of langer, die met een stuk touw of staalband aan elkaar verbonden waren. Als projectiel gebruikte men erwten of lemen kogeltjes. Het kanaal in de blaasroer was 8-9mm in diameter. Rond 1890 raakte deze blaasroeren van Helgoland in onbruik.


De kogels voor deze blaasroeren werden van leem of vette klei met een soort tang geperst en met een kaliber op de juiste maat gemaakt.

Ook toen was het blaasroer populair bij de jeugd, net als de blaaspijp nu. Ik krijg alleen het idee dat er toentertijd minder sympathie was voor de arme musjes die er mee geschoten werden dan tegenwoordig. Ook werd er al met het blaasroer en 'verse' (zachte) leemkogels geschoten op een doelschijf. De vettige kogels maken het noodzakelijk het blaasroer te reinigen. Hiervoor werd een houten stok gebruikt.

De Antwerpse blaasroeren waren sinds ongeveer 1880 in gebruik om vogels te verjagen in de kersenboomgaarden in Boom (Vlaanderen) en door duivenmelkers. Ook werd in die tijd het blaasroer in cafés gebruikt voor het afschieten van pijlen op een doelschijf zoals (niet toevallig) de darts van tegenwoordig.


Het artikel bevat nog vele wetenswaardigheden over het blaasroer, en dat in een leuke schrijfstijl. Ik kwam een leuke pagina tegen over de geschiedenis van het blaasroer voor de hierboven beschreven periode.




James Stuart Koch vertelt op deze pagina over de geschiedenis van het primitieve blaasroer.


De oorsprong van het blaasroer ligt naar algemeen aangenomen wordt ergens in de vergeten prehistorie. Men neemt aan dat dit wapen, door zijn eenvoud, op vele plaatsen op verschillende momenten in de geschiedenis (her-) uitgevonden is. De meest eenvoudiger vorm is een holle staf van natuurlijk materiaal zoals bamboe of riet. Bamboe is door zijn vorm en voorkomen het meest voor de hand liggende materiaal. De schotten tussen de holle secties moeten dan wel weggehaald worden door deze te doorboren of door de bamboe te splijten. De twee helften van de bamboe kunnen na het verwijderen van de schotten weer tegen elkaar gemonteerd worden. 


Bamboe blaasroeren in verschillende vorm zijn aangetroffen op alle continenten. Ze werden gebruikt bij de jacht op vogels of kleine zoogdieren, maar ook als speelgoed voor de jeugd.


Naast het blaasroer samengesteld uit twee helften of doorboorde bamboe, is er ook de volledig doorboorde versie van massief hout, die op Borneo gemaakt werd door de Dayak met een lange handboor. De foto hieronder toont een stellage die daarvoor in gebruik is. Midden op het platform is de handboor en het blaasroer in wording te zien. Om het platform zitplaatsen, want het is een nogal arbeidsintensief proces.



Foto Don Chesnut.
Het hardhouten blaasroer die op deze wijze gemaakt is, is zó stevig, dat hij vaak voorzien werd van en speerpunt om (ook) als speer dienst te doen.
De Dayaks gebruiken het blaasroer bij de jacht in combinatie met in een vergif (Curare) gedrenkte pijlen. De pijlen bestaan uit delen van een palmblad, omwikkeld met een kapok-achtig plantmateriaal.

In Frankrijk ook een combinatie Yoga/ blaasroer schieten te vinden: Le Sarbacana (Sarbacane = Blaasroer). Deze eeuwenoude vorm van het beoefenen van blaaspijpschieten (want ontstaan in 1991) draait om een speciale ademtechniek. De man die aan de wieg stond van deze vorm van blaasroer schieten is Michel Lawrence Dioptaz, afgebeeld op de foto hieronder. Men maakt gebruik van een blaasroer met grote diameter (17,2mm) en relatief zware pijlen van 8 tot 20 gram. Het geheel is nogal zweverig (en dus voor mij niet te bevatten), maar levert wel mooie plaatjes op.

Van de wanabee-ninja's is het maar een klein stapje naar de échte ninja's. De Shinobi, zoals ze eigenlijk heten, zijn de geheim-agenten van het feodale Japan. Onder de vele wapens die zij gebruikten was ook het blaasroer. Zij gebruikten een vrij kort blaasroer, met een lengte tot ongeveer 120cm, genaamd Fukiya.
Deze naam is ook de naam van de sport in Japan, en vandaar ook de naam van de internationale vereniging (International Fukiyado Association(IFA)). De pijltjes voor deze Fukiya zijn 5 tot 20 cm lang en worden fukibari genoemd. De ninja's gebruikten het blaasroer als wapen tegen de medemens, net als de Dayaks. De fukibari werden gebruikt om een gif over te brengen, om nog enig effect te hebben op de tegenstander.










Tegenwoordig wordt het blaasroer nuttig gebruikt door dierenartsen om medicijnen gemakkelijk toe te kunnen dienen bij moeilijk benaderbare dieren. Het vergif wordt met een soort injectiespuit overgebracht.

Ook maakt het blaasroer weer opkomst als sportwapen. En dan vooral in JapanAmerika en Duitsland. Gelukkig hoeven we in deze moderne tijd niet meer het bos in om een geschikt stuk hout te vinden, maar kunnen we gewoon naar de bouwmarkt voor een geschikt aluminiumprofiel. 


In het westen (Europa en de USA) zie je vooral aluminium blaasroeren, en daarbij pijlen gemaakt van hout, kunstof of staal met kunstof kegels.
In de USA lijkt de sport vooral te draaien om de jacht op klein wild, terwijl in Europa het doelschieten centraal staat.

In Japan zie je vooral glasfiber/ epoxy en zelfs carbon/ epoxy blaasroeren, met een plastic-folie uitvoering van de ons bekende papieren blaaspijp-pijlen. Deze doen misschien het meest denken aan de papieren fukibari van de ninja's.


Als je als westerling probeert om een Japanse blaasroerschieter voor ogen te halen, dan kom je toch al snel uit bij een dergelijk beeld:

Maar dan zou je jezelf vergissen. Dit is een gekke Zwitser, geen Japanner.
Blaasroerende Japanners zie er eerder zo uit:
In modern sport-tenue massaal in actie in een netjes geordende sportzaal. De  International Fukiyado Association(IFA) kent zo'n 20.000 leden!

Hieronder een willekeurig voorbeeld van een modern (westers) sport-blaasroer. De loop bestaat uit een 12,7mm aluminium gordijnroede van 120cm lang. Deze heeft een inwendige diameter van 10mm (.40 Caliber). De loop wordt ondersteund door een ander zeskantig aluminiumprofiel (gekocht bij de Action als visnet) en het mondstuk was vroeger de hals en de dop van een flesje Aquarius sportdrank gecombineerd met een rubber mof uit dezelfde bouwmarkt.



De munitie komt vast ook wel bekend voor. Deze is gemaakt van bamboe, beter bekend als satéprikker en plastic folie.
 Het handvat en de 'trim' is gemaakt van paracord.
De beschrijving hoe een en ander te bouwen kun je vinden op de pagina van blasrohr-sport.de. Voor het beter knoopwerk werp je een blik op Stormdrane's blog.

Als je voor het stoerdere werk gaat, denk dan aan deze meter lange 16x20mm aluminiumpijp met 'Coldsteel' .625 mini broadhead darts. Mondstuk is van PVC met natuurlijk weer een handvat van paracord.

Het gat in de PVC mondplaat is aan de ene zijde 20mm, en aan de andere iets krapper dan 16mm als bescherming tegen inhalatie van de projectielen. 
Onder het paracord een neodymium magneet, om te voorkomen dat de pijl door het blaasroer heen valt als je het naar beneden richt.



Meer lezen?
Ninja – 忍者
International Fukiyado Association(IFA) met Forum
Aerodart
A Brief History Of Primitive & Traditional Blowguns, James Stuart Koch

woensdag 19 juni 2013

Toeeeeeeeeeeeeeeeeeet

Dinsdagmorgen reed ik lekker rustig tegen de Hollandse Brug op, in de Strada natuurlijk, komt me opeens een groot geel gevaarte voorbij zetten. Hoewel ik toch gewoon op het fietspad reed, zag deze bestuurder toch de noodzaak om me van de weg af te toeteren. 

"Toeeeeeeeeeeeeeeeeeet"

Best wel imposant, zo'n Typhoon vlak naast je.


Heb nog wel even vriendelijk naar de bestuurder gezwaaid, want zo ben ik dan ook wel weer, maar dat zal wel niet overgekomen zijn, zo'n klein handje boven de schuimkap uit.

Zal mij benieuwen of die bestuurder me op de RDW baan ook zo voortvarend voorbij komt zetten in zijn gele stroomlijnvoertuig!

Deze maand goed bezig; reeds 500km afgelegd, met nog een hele werkweek een een RDW Baan evenement te gaan!


Later... meer!

zondag 16 juni 2013

Trike verlichtingsperikelen 2

Eerder schreef ik al over de Trike verlichtingsperikelen.

De verlichting op het rechterwiel is vervangen, maar de verlichting van het linkerwiel liet nog even op zicht wachten.

Vandaag had ik wat tijd over en heb ook de verlichting aan de andere zijde aangepakt. De opzet is natuurlijk gelijk aan die van het eerste licht, maar complicerende factor is de steun voor de spiegel/ fietsomputer. Vandaar dat ik deze verlichtingsarmatuur in twee delen gemaakt en die met elkaar verbonden heb met een stukje draad voor de broodnodige electronen.




Ter vergelijking: Dit is een close-up van de verlichting rechts: 

Het doorzichtige spul is Epoxy (Araldite).

Vooraan twee witte 5mm LEDs in serie met een 100 ohm weerstand, achteraan twee rode 5mm LEDs in serie met een 220 Ohm weerstand. De lamp zit aangesloten met een T-connector op de 7,2V LiIon accu.






 


De foto geheel bovenaan toont een product van een lollige verkeersbordenbekladderaar in Haarlem (Warmoestraat).


Later.... meer!

vrijdag 7 juni 2013

Escorted by Fujin

Vandaag op de terugweg met Jurren op zijn Fujin
Vrij pittig windje tegen, maar heerlijk fietsweer!

In Amsterdam-ZO leek het even of de wereld aan het vergaan was. Overal om om heen het geluid van sirenes,  hoewel we geen blauw licht konden waarnemen.



Om dan meteen buiten ZO over te gaan in landelijke rust, tijd voor een fotootje van dit gedenkwaardig moment (de Fujin wordt niet zo vaak van stal gehaald). 

Op het Ruwelspad liepen we nog een paard met begeleidster achterop. Alle goede raad van BrandweerQuest in de wind slaande zijn we er gewoon rustig langs gefietst.
Zowel telefonerende begeleider als paard(je) waren niet in het minst onder de indruk van die rare fietsen.








Langs de A1 kwamen we nog een hele colonne van wel 15 hulpdienstvoertuigen tegen die zich bewoog in de richting van Amsterdam, wat de indruk wekte dat daar iets heel ernstigs gaande was. Later bleek het te gaan om vervoer (Youtube) vanwege het kinderbeestfeest. Weer een mysterie opgelost.


Tegen de Hollandse brug op moest Jurren nog even laten zien dat de Fujin toch echt een gewichts-voordeel heeft ten opzichte van de Strada. Denk dat hij inderdaad gelijk heeft, maar dat de 30 kilo verschil in massa van de berijders ook wel een rol zal spelen...




...later... meer!

woensdag 5 juni 2013

RIT....

Het is gebeurd...

...vanmorgen werd ik ingehaald door een rare man op een rare fiets. Een soort velomobiel, maar dan met een wiel te weinig en zonder stroomlijnkap. De zetel leek vervangen door een smal martelwerktuig en de berijder werd gedwongen zich voort te bewegen in een onnatuurlijke houding. Het geheel leek nog maar net in balans te kunnen blijven.



Afijn, tegen de Hollandse brug op kwam hij mij voorbij. En dat ondanks de aerodynamische nadelen die een dergelijk voertuig overduidelijk bezit. 

Volgens het opschrift was het een kubus, maar hij noemde de contraptie een "Racefiets" en leek het heel gewoon te vinden om zich er op voort te bewegen. Ik meende vaag een bekend gezicht te zien, laten we hem voor het gemak maar Bo Blo noemen, maar dat kan niet zo zijn, die weet toch beter...




Later... meer!



Dit artikel is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. De locatie en namen van de betrokkene zijn echter gefingeerd. Aan deze publicatie kunnen geen rechten worden ontleend.


zaterdag 1 juni 2013

Fietskilometers Mei 2013

In Mei heb ik 694 kilometer afgelegd. 10 km Met de open trike, en de rest met de Strada velomobiel :) De kilometers met de Strada betreffen uitsluitend woon-werk verkeer. Daarmee heb ik me weer heel wat benzinekosten en ergernis bespaard :)


Het is qua fietskilometers tot zo ver een gemiddeld jaar, ik lig op koers voor een jaartotaal van rond de 6000km.